زمین‌شناسان می‌گویند در جزیره‌ای در کانادا نمونه‌هایی از سنگ‌هایی با پوشش الماس کشف کرده‌اند که متعلق به قاره‌ای کهن‌ است؛ قاره‌ای که احتمالاً از آنچه پیش‌تر تصور کرده بودند ۱۰ درصد وسیع‌تر بوده است.

این سنگ‌ها در بخش‌هایی از پایاپوسته اطلس شمالی (قطعه زمینی پهناور به درازای اروپا تا آمریکای شمالی) در جزیره بافین پیدا شده است.

کارشناسان در آن منطقه به دنبال نمونه‌های الماس خاک را الک می‌کردند که تصادفی به این سنگ‌ها برخوردند.

قدمت این سنگ‌ها را که ترکیبات معدنی مشابه با سایر قسمت‌های پایاپوسته اطلس شمالی دارند، حدود ۱۵۰ میلیون سال تخمین زده‌اند.

مایا کوپیلووا، زمین‌شناسی که با دانشگاه بریتیش کلمبیا همکاری می‌کند، در مقاله‌ای که در تارنمای این دانشگاه منتشر شد، نوشته است: «یافتن این قطعات گم‌شده در حکم یافتن قطعه‌ گم‌شده یک «جورچین» (پازل) است.»

او افزود، مدت‌ها بود به دنبال شواهدی از پوسته کهن مذکور بودیم که پیش از این نیز در اسکاتلند و گرینلند کشف شده بود.

این نمونه‌ها از اعماق زمین در استان چیدلیاک کیمبرلایت در جنوب جزیره بافین کشف شده است. 

پیش‌تر، پایاپوسته اطلس شمالی را بر اساس نمونه‌های سنگی قرار گرفته در عمق کم بازسازی کرده بودند که در اعماق کمتر از ده کیلومتری زمین تشکیل شده بودند‌.

اما به دلیل این که این نمونه‌های جدید از اعماق بسیار بیشتری کشف شده‌اند، کارشناسان حدس می‌زنند وسعت این قاره حتی از آنچه پیش‌تر تصور کرده بودند، بیشتر بوده است.

خانم کوپیلووا گفت: «حالا با داشتنِ این نمونه‌ها می‌توانیم شکل قاره‌های قدیم را بر اساس سنگ‌های جبه‌ای عمیق‌تر بازسازی کنیم. حالا نه تنها می‌توانیم لایه نازک روی سطح زمین را که یک درصد حجم زمین است بشناسیم و نقشه‌اش را بکشیم، بلکه دانش‌مان به معنای واقعی و نمادین کلمه عمیق‌تر هم شده است.»

 این نمونه‌ها را ابتدا یک شرکت اکتشافات معدنی کانادایی به نام پرِگرین دایموند کشف کرد. سپس آن‌ها را برای بررسی به دانشگاه یو‌بی‌سی سپردند.